SOLSTAFIR

Voor wie Anathema’s huidige stijl wel lekker vindt maar op den duur toch te soft, en tegelijkertijd de nieuwe koers van Mastadon nog steeds als te bruut ervaart, daarvoor is Sólstafir in het leven geroepen. Deze IJslanders waren ook oorspronkelijk mannen van de gestampte muziekinstrumenten die liever een grunt teveel dan een emotie te weinig lieten horen. Maar sinds het vorige album Ótta is daar verandering in gekomen, een verandering die naadloos wordt voortgezet op Berdreyminn (dat dromer van toekomstige gebeurtenissen betekent, tot zoverre onze IJslandse les). Rammsteins gebrul en gestamp wordt afgewisseld met melancholieke en sferische passages, en hoe vaker je dit draait hoe meer je in de pas gaat lopen. Als je niet oppast begin je vanzelf IJslands mee te grunten (komt die les toch nog van pas), altijd een goed teken dat de muziek je bij de spreekwoordelijke ijspegels pakt. Lekker plaatje om je buren mee te pesten, dus!