1975, THE

Was drie jaar geleden het debuutalbum nog titelloos, de titel van het tweede album van het Engelse viertal The 1975 is in dit opzicht veelzeggend. Hieruit spreekt ambitie, vaak veroorzaakt door de wijsheid dat de hoge verkoopaantallen en grote hordes gillende meisjes niet zaligmakend zijn. Dit thema behandelt frontman Matty Healy in meerdere nummers op dit ook muzikaal ambitieuze werkstuk van ruim een uur en een kwartier, dat een reeks aan stijlen herbergt. Love Me, UGH! En The Sound hebben een funky jaren 80 vibe, er komt gospel voorbij, er zijn sfeervolle ambient nummers in Sigur Rós stijl, Mogwai-achtige gitaaruithalen tot de Bon Iver-achtige titeltrack. Ook is er ruimte voor introspectie in het akoestisch Nana. The 1975 schudt hiermee het indie imago van zich af en dat levert een rijke popplaat op.