Recensie
Dit instrumentale trio uit Antwerpen fabriceert een dansbare combinatie van postrock, synthpop en krautrock. Een beetje Kraftwerk meets Mogwai. Met gevoel voor sfeer bovendien: donker, dromerig en ietwat onheilspellend. Zoals in het oeuvre van filmmaker David Lynch, dat niet toevallig als inspiratiebron dient voor Go March. En dan met name Lost Highway. Sommige nummers roepen daarom ook associaties op met autoritten over verlaten wegen in de nachtelijke uren. Wat deze muziek een filmische tint geeft. Wat verder opvalt is de zorgvuldige opbouw. Doorgaans gaan niet direct alle remmen los, maar wordt door Go March juist subtiel toegewerkt naar een eventuele climax. Zonder al te veel toeters en bellen. Want gitarist Philipp Weies, die ook de productie heeft verzorgd, heeft ook wel iets met minimal music. Bij onze zuiderburen is Go March al een redelijk klinkende naam. Afgelopen zomer stond het drietal bijvoorbeeld op Pukkelpop.
Tracks
Disc 1
1. The Ship Of Bambi
2. Chase
3. Rise
4. Like A Record
5. Slow Horse
6. Earthbound
7. Lighthouse
8. The White Lodge
