BRAHMS, THE

Al sinds hun dagen op de Herman Brood Academie scoren de heren van The Brahms hoge ogen in het live circuit. Met twee goed ontvangen EP’s op zak, reisden ze af naar Londen om samen met producer Larry Hibbitt, die we onder andere kennen van Nothing But Thieves, hun volledige debuut op te nemen. Die investering loont vanaf de eerste tonen van opener I Like To Listen To You Talk, want de glasheldere productie is gelijk een opvallende factor. De indie sound wordt daardoor scherp aangezet middels felle riffs en strakke, soms complexe, percussie. Diezelfde opener doet wat denken aan de sound van XX, in die zin dat er een spannende sfeer wordt neergezet. Dat The Brahms niet voor één gat te vangen zijn, blijkt wel uit het reggae intro van Done Lion, waarin ze wat exotischere invloeden moeiteloos over laten gaan in fraaie gitaar (power) pop. De vele live shows hebben van de band een zeer goed georganiseerde machine gemaakt, waarin er ruimte is voor veel experiment, zonder dat de basis van hun gitaarsound verlaten wordt. Het eerste wat ze na het uitbrengen van dit debuut gaan doen, is weer live spelen, en op basis van dit debuut weet nu iedereen dat dat niet te missen is.