ANDERSON, LAURIE & KRONOS

‘Don’t you hate it when people tell you your dreams?’ vraagt Laurie Anderson aan het begin van Landfall – gevolgd door enkele van haar dromen. Dromen, geen nachtmerries, terwijl die meer voor de hand liggen bij het onderwerp van deze liedcyclus, die dat niet is omdat Anderson praat, niet zingt. Het onderwerp van Landfall is Orkaan Sandy, die in 2012 grote delen van de Amerikaanse Oostkust teisterde, waaronder New York en het appartement waar Anderson woonde. Verwacht geen stormachtige muziek met wilde over elkaar buitelende lijnen van het Kronos Quartet, integendeel. Landfall concentreert zich op de langzaam groter wordende bedreiging van het stijgende water, de aankomende storm en de beklemming die daarmee gepaard gaat. En anders dan een titel als The Electricity Goes Out And We Move To A Hotel doet vermoeden, overheerst een onderkoelde stemming. Bijna verbaasd bekijkt Anderson aan het einde de chaos in haar overstroomde kelder: ‘All the things I’d carefully saved all my live, becoming nothing but junk. And I thought: how beautiful. How magic. And how catastrophic.’ Indrukwekkend.