Na een periode van depressie schrijft Rachmaninov zijn beroemde Tweede Pianoconcert. De Cello Sonate, die Rachmaninov kort daarna in 1901 voltooid, is net zo indrukwekkend. De Sonate wordt dan ook gezien als één van de meest belangrijke cellowerken van de vorige eeuw. Harriet Krijgh omschrijft dit prachtige werk met deze woorden: Rusland, verlangen, lied, piano en breedte. De complexe pianopartij zorgt voor een krachtige Russische muzieklijn, waarbij de cello een lied van verlangen zingt. Samen met haar Russische pianopartner Magda Amara weet Harriet Krijgh een geweldige opname af te leveren, met toegiften zoals Vocalise en Romance.
Harriet Krijgh & Magda Amara play Rachmaninov
Rachmaninov:
Cello Sonata in G minor, Op. 19
Elegie, Op. 3 No. 1
Vocalise, Op. 34 No. 14
In the silence of the secret night, Op. 4 No. 3
Harriet Krijgh (cello) & Magda Amara (piano)
"To recordmusic isa very intimate, personal process for which I have utmost respect", begins Harriet Krijgh. "Balance between emotion and self-restraint isan essential theme. Especiallywith such emotionally charged music like that of Sergej Rachmaninov the point is to bring in the correct amount of emotion.” The Sonata for cello and piano op.19 and the 2nd piano concerto op. 18 likewise evolved after a rather epic phase of depression and compositional resignation. After the failure of his first symphonyRachmaninov had fallen into a critical, 3 year-long creative pause, which finally demanded a hypno therapeutic treatment to end it. “With Rachmaninov I sensed an extremely sensitive artist. Such a long creative break must have caused very difficult emotional processes. The works that developed immediately after that time therefore are so much the richer in emotion or atmosphere because of it”, says Harriet Krijgh.
