BLINK 182

Na een uitgebreide tour voor het succesvolle vorige album California heeft Blink-182 een korte periode vrijgenomen om weer de studio in te duiken. Dertig nummers werden opgenomen, maar het klonk teveel als California. Alles werd geschrapt en de band besloot om met een andere aanpak te gaan schrijven: de nummers om de vlijmscherpe drums van Travis Barker heen te bouwen, in plaats van om de gitaar melodieën heen te werken. Elementen uit de hip-hop en elektronische muziek komen voorbij en daarmee ligt de nadruk sterker op de pop kant dan de punk. Iets dat in direct contrast staat met de inhoud van de plaat. De tienerhumor van nummers als Built This Pool en Fuck A Dog maakt plaats voor volwassen teksten. Kritiek op de kerk, politiek, drankgebruik maar ook de depressie waar Mark Hoppus in raakte. Blink wil niet meer teren op nostalgie, maar verder als band met een moderne sound en dat gaat ze aardig af.