Vier jaar na hun tweede album, is er nu het derde van de Canadese band Half Moon Run. Jaren, die ze doorbrachten met toeren, componeren en veel spelen. Ze werden er alleen maar beter door. Bekend door hun prachtige vierstemmige harmonieën en de optredens, waar ze veelvuldig van instrument wisselen, is het viertal gegroeid. De band werd oorspronkelijk in Montreal opgezet om aan het aloude principe van oefenen, componeren en spelen te voldoen en tot nu toe verschenen er twee uitstekende albums. Dit derde is het resultaat van vier muzikanten, die elkaar goed kennen en weten wat ze aan elkaar hebben. De muziek gaat wat naar The Eagles, maar ook Poco is niet ver weg. Maar het wordt op een heel eigen wijze verklankt. De stemmen passen wonderbaarlijk bij elkaar en ook de instrument-beheersing is groot. Een album waar naar uitgekeken is, door de verwachtingen die opgewekt werden door de eerste twee albums. Kwalitatief hoogstaand album van talentvolle en uitstekende, ambachtelijke band.